Küçük Kurbağa

Birkaç gün öncesi…
– Alo Tansel?
– Buyur Umutcan?
– Şimdi sana iki projeksiyon marka modeli söyleyeceğim, hangisi daha iyi bakıp söyle.
– Tamam.
….
– Tamam aldık.

Fumera Ar-Ge kurulup da biz çalışmaya başlamadan çok daha önce, geçtiğimiz eğitim öğretim yılında, Bilkent’e geldiğimden bu yana ilk defa güzel bir arkadaş çevresi edindim, ve oldukça keyifli bir sene geçirdim.
Tabi bu guruba dahil olmamda bir numaralı etmen oburluğum iken, bir diğer etmen ise yurdun mutfağındaki 105 ekran LCD televizyona dizüstü bilgisayarımı HDMI üzerinden bağlayıp 720p/1080p arşivimden filmleri izlerken, Cumartesi akşamlarını film gecesine çevirmemiz oldu…

Sonrasında değişik yurtlarda değişik vakitlerde gurubun çekirdek elemanlarından bazıları ile farklı kişilerle Dizüstü / LCD TV / HDMI / HD Film Arşivi kombinasyonunu defalarca gerçekleştirdik. Ama dünkü olay bambaşkaydı.

Dün bir sürü aksiliğin üzerine gelen Tübitak jüri üyesinin bizi dağıtıp dökmesinden sonra “akşama ne yapıyoruz?” sorusunu soran Umutcan ile alıp da kullanamadığımız projeksiyona bakarak aynı şeyi düşünmüş olmamız serbest çağrışım mıdır, yoksa öğrenilmiş çaresizlik mi bilemeyeceğim; ama projeksiyon aletini kaptığım gibi soluğu yurtta aldım.

Umutcan HDMI kablosunu projeksiyon cihazına bağlarken… Dizüstü bilgisayar da benim yaşlı hanım 🙂

Hoparlörlerin az ilerisinde görünen, ele avuca sığan projeksiyon cihazı… Benq Joybee GP2.
Ele avuca sığması, milyon tane giriş çıkışa sahip olması sebebiyetiyle kendilerine “Küçük Kurbağa” ismini uygun gördük. Ama kurbağamızın bize ufak bir sürprizi vardı. Spesifikasyonlarında 1280×800 çözünürlük desteklediğini söylerken, HDMI bağlantısını yaptıktan sonra görüntüyü sadece projeksiyona aktardığım anda sol üst köşede devasa bir 1080p yazısı görünce gözlerim açık kaldı.

Meğerse bizim küçük kurbağa HDMI modunda 1080p görüntü verme kapasitesine sahipmiş, ve işin ilginci ne kullanıcı kılavuzunda ne de ürün tanıtımlarında yazmıyor. E biz ne yaptık? Göz orgazmı yaşamak için verdik 1080p’yi HDMI’dan, açtık Shutter Island 1080p versiyonunu…

Yurttaki çalışma salonunun büyüklüğü, perdelerinin kalınlığı, salonun fazla ses geçirmiyor olması, kimseciklerin kullanmıyor olması… tüm bunlar bir araya gelince, sinemaya gitmenin gerekliliği konusunda biraz düşünmeye başladım. Zira patron Umutcan’ın keyfi gözler önünde:

Shutter Island (Zindan Adası) filminin son sahnesi. Eski deniz feneri. Tabi bu sahnede projeksiyondan yansıtılan görüntünün boyutları hakkında fikir sahibi olabilirsiniz.

Tabi işin görsel anlamda keyfini çıkarmakla kalmadık, biraz da suyunu çıkardık… (Biraz?)

Dark Ride filminin açlış sahnesi, sağda Umutcan solda ben. Gözükmüyor olabiliriz.

Veee… Fakebook’ta kapak resmi olmayı hakeden son şaheserim…
Sahnenin kendisi H.P. Lovecraft’ın adına çekilmiş, içinde Clive Barker, John Carpenter, Guillermo Del Toro gibi isimlerin de fikir ve yorumlarını belirttiği belgeselden alınma. Durdurduğum sahne John Coulthart‘ın R’lyeh şehri tasviri…

Kâbuslardan fırlamış ölü şehir R’lyeh… İnsanlığın hayal bile edemeyeceği kadar geçmişte, zamanın kendisinden bile eski zamanlarda, karanlık yıldızlardan dünyaya sızmış grotesk yapılar ve imkânsız geometrilerle inşa edilmiş.
Ulu Cthulhu ve bilinmez ırkının orduları, yeşil çamurlu mezarlarında bekliyor.