İlk sezonu oynayıp bitirdikten sonra, o hepimizin içine oturan his, boğazımızda düğümlenen duygular ve oyunun kazandığı rekor seviyede 90’dan fazla Yılın Oyunu (Game of the Year) ödülü ile birlikte ikinci bir sezon herkes için kaçınılmazdı.
O inanılmaz tadı tekrar almak isteyen oyuncular için ve maddi sıkıntılarından kurtulup inanılmaz bir refahlığa ulaşan TellTale Games için.
Bu yazıda elbette ki ikinci sezonun kötü olduğunu söylemeyeceğim; ama bir şeyi tadında bırakmak gerektiğini ne yazık ki günümüz insanı hiçbir zaman bilemedi.
İlk sezon başladı, ne Lee’yi, ne Clementine’ı, ne de Kenny’yi tanıyorduk. Bir nigga, küçük bir kızcağız, bir de bir redneck vardı karşımızda. İlk bölümün ortalarında karakterleri biraz tanımaya başladık. Hepsi de hayatta kalmaya çalışan insanlardı. Biz de Lee olup Clementine’ı ortada bırakmayalım istedik. Sonra karşımıza öyle sürtüşmeler çıktı ki taraf seçmek zorunda kaldık.
Ve Lee’nin katil olduğunu, aile özlemi çektiğini, karısı tarafından aldatıldığını, kardeşi ile arasında karmaşık bir ilişkisinin olduğunu öğrendik ve bu empatinin ilk temelleri atıldı.
Dedik ki, dünyanın sonu geldi. Dedik ki, hayatta kalmak için her şeyi yapacağız. Dedik ki, bu küçük masum kızı koruyacağız. Ve birinin hayatına karar vermenin ağırlığı ile biraz zoraki de olsa Lee olduk.
Bölüm 2 geldi, iyice vurulduk. Kendi hayatımız ve başkalarının hayatı pahasına bu kızı koruyacağız dedik. Ve yaptık da. Hiçbir pişmanlığımız kalmadı.
Ve sonra sezon 2 geldi. Clementine ile oynayacağız dedik. (Sezon 2 Bölüm 1’i oynamadıysanız spoiler var) Bir başladık ki hikâyeye, aylardır muhabbeti dönen “o uzaktaki iki gölge Christa ile Omid mi?” sorularının cevabını aldık ve çat, Omid gidiverdi. Dakka bir gol bir. Christa çok acı bir insana dönüşüverdi, bebeğine ne olduğunu bile bilemedik, ve çat, dakka iki gol iki, Clementine yalnız kaldı. Sonra öyle bir sahne geldi ki, tüm seride yapılmış en iyi sahnelerden biriydi. Clementine anestezi olmadan kendi kolundaki yarayı dikti. Mükemmeldi.
Ama bir şeyler eksikti.
O eski tat, o eski duygular yoktu.
Bizde mi hata vardı? Aynı şeyi mi görmek, yaşamak istiyorduk da bize verilen yeni şeyi kabul edemiyorduk? Yoksa hakikaten sıkıntılı bir şey vardı; ama duygularımız yüzünden o kadar gözümüz kapalıydı ki göremedik?
(Sezon 2 Bölüm 2’yi oynamadıysanız spoiler var)TellTale ekibi de bunun farkındaydı ki, ikinci bölümde Kenny’yi geri getirdiler! Halbu ki, Kenny, bizim (Lee & Clementine) için, Ben’e yaptıklarının karşılığı için kendi hayatını feda etmişti. Bizim gözümüzde karısını ve çocuğunu kaybetmiş bir kahraman, bir şehit, bir dost, bir efsaneydi. Ve kanlı canlı geri getirdiler onu, hem de aklının yarısını kaybetmiş, hayatına devam etmeye karar vermiş halde. Bu, önceden planlanmış mıydı, yoksa o eski tadı geri getirme çabasının bir sonucu muydu, bilemiyorum.
Ama üçüncü bölümü de oynadıktan sonra Sezon 2’de neyin yanlış olduğunu buldum.
Biz Lee idik. Hayatta kaldık. Clementine’a sahip çıktık. Onu koruduk, ona kendini korumayı öğrettik. Görevimizi hakkıyla yerine getirdik ve hiçbir pişmanlığımız olmadan öldük.
Lee olarak yaşadık, Lee olarak öldük.
Ve sezon 2 ile ne bizi ölümden geri getirdiler, ne de yeni bir hayat verdiler. Bir parçamız ölmüş bir şekilde devam ettirdiler.
Clementine’ın ikinci sezonda baş karakter olması neredeyse kesindi zaten; ama biz ilk sezonda hiç Clementine olmadık ki! O bizim için korunması, kollanması, mutlu edilmesi gereken, yüzüne bir gülümseme koyabilmek için takla atılası bir masumiyet abidesiydi. Biz ona son vedamızı etmiştik zaten!
Şimdi ise onunla oynuyoruz. İlk ikilem burada çıkıyor. Bize olmadığımız bir karaktere empati kurma süresi vermeden, zaten ilk sezonda çok sağlam olan temelleri yenileriyle değiştirme sebebi vermeden Clementine’ın kolunu dikme sahnesini verdiler. Eğer bunu yapan Lee olsaydı, her anında yüreğimiz hop ederdi, içimiz dalgalanırdı. Ama Clementine olunca aslında hedeflenen duygunun çok az bir kısmı bize ulaştı (ki o kadarı bile oldukça etkileyiciydi!).
İkincisi ise, koruyup kolladığımız, saçının bir teline bile zarar gelmesin dediğimiz karakteri resmen survivor yaptılar. Başına gelenleri gördükçe (yaşadıkça diyemiyorum), Lee olarak mezarımızda ters dönüp durduk. İlk sezonda uğraştığımız her şey boşa gitti ve Clementine öyle zorluklarla baş başa kaldı ki resmen yüzümüze tükürüldü.
Eğer ki ikinci sezon başlı başına bir oyun olsaydı, ya da ne bileyim, Clementine yerine başka bir kız ile oynasaydık ve az biraz empati kurma imkânı verilseydi bize, çok daha farklı olurdu durum. Şu haliyle, onlarca yılın ödülü alacak bir oyun değil Sezon 2. Daha iki bölüm var, evet; ama bu sezonun yapısı az çok belli artık.
Demiyorum ki Sezon 2 kötü; ama potansiyelinin çok düşük bir yüzdesini bize sunabiliyor. Bu sebeple de kötü bir devam oyunu oluyor kanımca. Ve bahsettiğim sebeplerden dolayı, acayip sıradışı bir sürpriz ile karşılaşmazsak bam telimize dokunan tek şey arada bir Lee’den bahsedilmesi olacaktır.
Not: Sanırım bu yazı ile birlikte “Öldün mü?” ve “Blog’u çok boşladın” gibi soru ve ithamlardan kurtulmuş durumdayım. Yakın zamanda Paralycid’den bir video paylaşıp daha sık yazmaya başlayacağım.
Hehehe 🙂 Dediğin gibi ilk sezon üzerine titrediğin kızın şimdi ne hallere düştüğünü görmek çok acı geliyor. Ama gerçekte de böyle olacaktı zaten. Apokaliptik bir kıyamet, etik kuralları, ahlak kuralları, hiç biri olmadan yaşanılan bir dünyada Clementine’a tecavüz edilip zombilere yem edilmesi bile şaşırtmamalı. Çünkü artık o yalnız bir kız, ve büyük ihtimalle bundan sonra kimse Lee gibi değer vermeyecek ona. Luke’dan umutluyum bak. 5-6 yıl sonra sevgili olurlarsa da şaşmam onu da söyleyeyim. 😀
Bu sezonda oldukça saçma bir durum daha var, eşşek kadar adamlar herşeye Clementine’ı gönderiyorlar. Tamam oyunun ilerlemesi için işleri Clementine’ın yapması lazım. Bütün oyunlarda işleri ana karaktere yaptırırlar da, burada bahsi geçen kız 10-12 yaşında falan. 3. bölümde yok artık dedim, kimse hayatını tehlikeye atmıyor, herşeyi Clementine yapıyor, üstüne Sarah’a bakıcılık yapması vs… Bunu bir insanın kaldırabilmesi için ancak anne yada baba olması lazım…
Bu arada bu sezondan favori karakterlerim, Luke, Sarah. Mübarek Ramazan aylarında absürt gelebilir ama ilerleyen sezonlar olursa eğer ikisinden biri ile arasında bir ilişki olacak eminim buna. Herşeyi gördük bir onu görmediğimiz kaldı heralde.
Ayrıca umarım Sarah’a bişey olmaz :/ Geçen sezon Carley’nin ölümünden sonra Sarah konusunda hiç umudum yok, çok zayıf göründüğünün farkındayım ama bir atak bekliyorum ondan.
Açıkçası aklıma o noktada Higurashi’de Rika ile Akasaka’nın arasındaki ilişki geldi. Neden olmasın?
Tabi Luke ölmezse.
Bazı şeyler seçim olmakla beraber bu noktada Clementine’ın aslında ne kadar survivalist yetenekleri olduğu ön plana çıkıyor. Karakter gelişimi açısından oldukça iyi elbette. Tek başına kalsa bile hayatta kalabilitesi yüksek.
Carley… o bile ölebiliyorsa Clem bile ölebilir bence artık.
Tansel abi ben bir oyun senaryosu üzerinde çalışıyorum yarısına kadar geldiğim zaman size atsam bi inceleseniz iyi yada kötü fikirleriniz alsam.Bu benim bu senaryoda çok işimi yarayacaktır.İyi günler.
Kesinlikle yazdıklarına katılıyorum.. Ve arkadaşın dediği gibi kimse Clementine’a Lee’nin değer verdiği kadar değer vermiyor. Kenny yine arada düşünüyor ama kimsenin çocuğu olmadığı için pekde umursamıyorlar. Bütün sezon boyunca 11 yaşındaki kıza herşeyi yaptırdılar. Kenny’ninde dediği gibi 3 tane yetişkin insan bir Clementine olamaz ama ben Lee olsam cidden gurur duyardım sonuçta onun eseri. Ve 2. Sezon cidden yarım oynadık bende o eksiklik Lee’nin yokluğundan kaynaklandı. Ölmemesi gereken asıl kişi oyken onu öldürdüler. Açıkçası Clementine’ı oynarken kendimi yalnız hissediyorum Lee’den dolayı. Hele öldüğü sahnede ağladım. Belki geri getirirler belki biri kurtarmıştır diye umutla bekliyorum yinede. Çünkü cidden saçma geliyor Lee’nin ölmesi. Kimse buna katılmıyor fakat ben umutluyum Telltale bize süpriz yapabilir bence o kadar kişi öldü üzüldük bence mutluluğu hakettik. Ayrıca Clementine’ın öleceğini düşünmüyorum. Zaten oyunun en başından beri onun hikayesine başladık, bu onun hayatı, ana karakter o. Biz onunla devam edeceğiz bu yola burası kesin. 3. Sezonda herşey daha da açığa çıkacaktır.
Walking Dead’in çizgi romanlarını okuyan biri olarak ölen kişilerin geri gelmediğini ve gelmeyeceğini rahatlıkla söyleyebilirim. Ölüm günlük hayatın bir parçası o evrende.
Bu sezonda yapılan hatayı düzeltmek mümkün değil, çünkü 2. sezonun sonunda bir kapanış yaptılar. Yepyeni karakterler ile yeniden başlayacaklarını da pek zannetmiyorum, ellerinde daha enteresan yapımlar var çünkü artık.
Bu yazdığım yazıda eleştirdiğim şey de aslında TellTale’in kendi yükselttiği çıtayı yakalamaktaki başarısızlığı, yani aslında çok iyi bir iş yaptıkları için diğer yaptıkları iyi işleri o kadar beğenmiyoruz.
Filmini izliyor musun bilmiyorum ama ısırılan yer kesildiği zaman dönüşmüyorsun fakat bunu tabi kısa sürede yapmak lazım. Ayrıca Lee’nin kesildikten sonra dinlenmesi lazımdı, çok kan kaybetti. Ama işler onun için kolay olmadı. Bilmiyorum benim ki bir umut Telltale isterse öyle bir hikaye uydurur ki Lee gelir. Kenny’i öldü sandık o zombilerin bastığı yerden kimsenin kurtulamayacağı belli. Ama Telltale ne yaptı etti geri getirdi yani demek istediğim belki hala umut vardır Lee için Telltale’e bağlı göreceğiz. Ve tüm dediklerine de katılıyorum.
Diziyi izledim; ama dizi bir kural geneli arz etmiyor. Sonuçta, dizi de çizgi romanlar üzerine kuruldu. Yani hem oyun hem dizi çizgi roman üzerine kurulu olduğu için, benim baz alacağım kaynak çizgi romandır.
Isırılan uzuv kesilince ‘bir ihtimal’ kişi ölmüyor, bu her zaman böyle değil. Lee zaten çok bekledi ısırıldıktan sonra.
Kenny’nin öldüğünü görmedik, Lee’nin yüzünde hayat kalmamıştı. Hikâye her ne kadar acıklı, ikinci sezon her ne kadar başarısız olsa da, tutarlılık adına bazı şeylerin olduğu gibi bırakılması gerekir. Yoksa TellTale kendi mezarını kazmış olur.
Gençler Lee öldü gitti artık onun geri dönüşü olamaz. Zaten oyunda da bir sürü seçim sahnesi var. Mesela Lee’nin kolunu kesmemek gibi, ki bu seçimi yaptıysan Lee zaten zombi olur. Onun haricinde son sahnede ben Clementine’a kafama sık demiştim ve Clementine Lee’nin kafasına sıkıp oyunu bitiyordu. 3te de Kenny ölecek çünkü 2de dilerseniz Kenny’i öldürebiliyordunuz. Bu seçimi yapanlar olacağı için, Kenny 3. seride uzun yaşayamaz diye düşünüyorum. Zaten dikkat ederseniz, bir karakteri öldürme ve kurtarma seçeneği varsa, o karakter en fazla 1 bölüm dayanıyor ve kısa sürede ölüyor. Çünkü öyle olmazsa oyun cidden yapımcılar için içinden çıkılmaz bir hal alır.
Makaleye gelirsek yerinde bir makale olmuş ama 2nin de hakkını yemeyelim. Özellikle son sahnesi 1. serinin finalini aratmayacak derecede dramatikti. Bugünler 3. sezon yayınlanır diye düşünüyorum. Bakalım ne olacak bekleyip görecez artık.
Mehmet çok güzel görmüşsün, evet bir kişi bizim seçimimizle ölüm kalım arasında bir yerde oluyorsa pek dayanmıyor. 3. sezon için duyuruyu yaptılar, bekleyip göreceğiz artık.
yazınızı okudum yerinde bir yazı bende ekleme yapayım
ilk olarak ciddi ciddi içlerindeki şeyi clem in yapıyor olması oldukça absürt. Nerede bir tehlike clem, orada bişey var clem, clem şunu yap bunu yap clem clem clem…
ikincisi artık karakterlker ile diyalog kurma süresü ciddi ciddi oldukça az season 2 de. quest dışı diyalog season 1 de oldukça fazla idi. Burada 2 kelam edemiyorsun ki. karakterler bu yüzden de derinlşemiyor fazla tanıyamıyorsun.
Lee sahnesi oldukça fan servis di ama gene yerindeydi. Dediğiniz gibi season 1 de lee ydik biz. Bu yüzden sevdik, koruduk, değer verdik karşılık beklemeden
Diyalog meselesine kesinlikle katılıyorum, ilk sezonda o kadar çok konuşma vardı ki ilerleyişe etki etmeyen, bir bölümü oynamak baya uzun sürebiliyordu.
Lee sahnesi ise tekrar gözümden yaş getirdi desem yeridir.
Şimdi bir de üçüncü sezon çıktı A New Frontier diye, ona da bir ara bakmak lazım; ama ilk iki sezonu yeniden oynamam gerekiyor, hatırlamam gerek.
Yav sen Lee ol bütün sezon yaşa sonda gelsin bir zombi telsizi alırken ısırsın şahsen sonu hernekadar duygusal olsa dahi ölmesi gereken karakter olması gerektiğini düşünmüyorum ama 1. sezon yine güzel 2. sezon desen felaket yani vakit israfı diyebilirim direk clem şunu yap clem bunu yap Clem çek kafana silahı kurtul derim ben olsam
3. sezonu henüz oynamadığım için yorum yapamayacağım; ama her adımda Lee reyizi arıyor gözler…
sezon fena değil tabi farklı hikayeye dayanıyor ama 4. sezon yine clemin hikayesi olacak ve sonda clem ölüyor.
Yazarlar henüz daha 4. sezonu yazmaya başlamadılar; ama maşallah ne diyim.